عسل غذای لذیذی است که از زنبور عسل به دست میآید و قرآن نیز بدان پرداخته است:
«فِیهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ» (?)
«خوردن عسل برای مردم شفاء است»
پیامبر اسلام(ص) فرمودند: «لم یستشف المریض بمثل شربة العسل»(?)
«هیچ مریضی، به مانند نوشیدن عسل شفاء پیدا نمیکند.»
واژهی «شفاء» در قرآن، دربارهی خوردنیها به کار نرفته است، مگر برای عسل. و نام یک سورهای از قرآن، اختصاص به نحل (= زنبور عسل) داده شده است و قرآن درباره ی وحی به زنبور عسل میفرماید:
«پروردگار تو به زنبور عسل وحی (و الهام غریزی) نمود که از کوهها و درختان و داربستهایی که (مردم) میسازند، خانههایی برگزین و تمام ثمرات (و شیرهی گلها) بخور (خوردن در اینجا مجاز است منظور نوشیدن خاص است) و راههایی را که پروردگارت برای تو تعیین کرده است براحتی بپیما. و از شکمهایشان شرابی با رنگهای مختلف خارج میشود که در آن برای مردم شفا است بیقین در این امر نشانهی روشنی است برای جمعیتی که میاندیشیدند.»(?)
ادامه مطلب...