درمان بیماری های مجاری تنفسی : مصرف عسل بصورت بخور و استنشاق آن برمخاط بینی و گلو و همچنین روی خانه های ششی(ریوی) اثر می کند و از آنجا به خون می رود . درمان بیماری های حاصل از سرما خوردگی : آمیخته یک قاشق سوپخوری عسل در یک لیوان شیر گرم در درمان این بیماری مؤثر است . همچنین یک لیوان آب عسل (یک قاشق غذا خوری در یک لیوان آب گرم)بصورت ناشتا برای درمان سرماخوردگی بسیار مؤثر است. 

 

 
   بیماری های ریوی : سقراط و ابن سینا ، عسل را بهترین دارو برای سینه درد مزمن می داند و آن را خلط آور ومسکن سرفه معرفی کرده اند . همچنین می شود تاکید کرد که عسل تقویت کننده ای ضروری برای افزایش پایداری تن در مقابل عفونت های سلی است .
 بیماری های قلبی :  پزشک آلمانی بنام تئوبالد می نویسد : در بیماریهای مختلف قلب ، عسل در کار ماهیچه ضعیف شده قلب کمک شایسته ای می کند . حتی در بیماری قند (دیابت)این دارو با وضع بیمار مغایرت ندارد . زیرا ورود قند میوه (فروکتوز) یا عسل در بدن نتیجه اش  بهبود یافتن فعالیت ماهیچه قلب است . در تمام مواردی که درمان با قدرت کار قلب بستگی دارد ، در کنار درمان با دیژیتالین نباید عسل که ذاتا کار  قلب و تغذیه آن را برمی انگیزد . به این دلیل تا اندازهای می توان فهمید که گلوکز در باز شدن رگها بنا براین بهبود گردش خون در دستگاه رگهایی که به قلب خون می رسانند مؤثر است . به عقیده بعضی 70 گرم عسل طبیعی در روز بطور مداوم به مدت 1 تا2 ماه موجب بهبودی حالت عمومی بیماران قلبی می شود .
 بیماری های لوله گوارشی : (عسل بهترین دوست معده است) بررسیهای به عمل آمده نشان داده اند که عسل ، ترشی معده و ترشح شیره معده را به حالت طبیعی بر می گرداند و ترش شدن معده ، آروغ زدن و درد های معده را از بین می برد . به علاوه عسل دارای کنش دو جانبه است . از یک سو کنش موضعی دارد که موجب به هم آمدن زخم معده می شود و از سوی دیگر دارای کنش تقویت کننده دارد که بطور یک جا روی تن ، بویژ روی دستگاه عصبی اثر می گذارد . برای افرادی که زخم معده دارند بهتر است عسل را مانند دارو از یک ساعت ونیم تا دو ساعت قبل از چاشت و ناهار وسه ساعت بعد از شام بخورند . در صورتی که عسل را با آب ولرمی که قبلا جوشانده باشند بخورند ، اثرش بسیار عالی است .
 بیماری های کبدی : در بیستمین کنگره بین المللی پرورش زنبور عسل در بخارست، دان والتر استامبولیو، گزارشی را تهیه کرد : به علت خواص فیزیولوژیک بیماری ها در این رویه عسل جایگزین تمامی مواد قابل تبدیل به قند می شود . در بیماری های کبد که سوخت و ساز کلی مختلف شده ، عسل دارای اهمیت عمده ای است . در نتیجه موادی که در آنجا نمکهای معدنی ، اسید های آلی ، ویتامینها ، هورمونها ، آنزیمها ، آنتی بیوتیک ها و،غیره در فرایند اصلی که در کبد و سراسر بدن صورت می گیرد نقش بسیار مهمی دارند .
 بیماری های کلیه ای :  در عسل کمی پروتئین وجود دارد و تقریبا در آن نمک نیست . اینها دو ماده ای هستند که نقش مخالفی در عوارض کلیوی دارند . در موردی که سنگ کلیه باشد عسل را با روغن زیتون و آب لیمو طبیعی (یک قاشق سوپخوری سه بار در روز) مصرف کنند گر چه عسل را به عنوان وسیله ای پیشگیری در بیماریهای کلیوی توصیه می کنیم، با وجود این لازم است لحاظ مقدار با نظر و تجویز پزشک مصرف شود.
 ناخوشی های دستگاه عصبی : در اشخاص عصبی ، بسیار ناتوان و بی حال یا خسته که بخواهند به حالت طبیعی درآیند، هر شب یک قاشق پر عسل در یک لیوان آب گرم با نصف لیمو ترش یا بطور ساده تر دو قاشق عسل توصیه می شود . پروفسور تساندر می نویسد که : (هیچ خواب آوری مؤثر تر از یک لیوان آب با عسل نیست که چیزی جز آرامش و خواب نمی آورد بنابراین همواره باید این دارو ساده وطبیعی را برتمام گردهایی که بیهوده و بی ثمر مخاط معده را تحریک می کنند برتری داد)
 ناخوشی های پوستی : عسل، به علت داشتن خواص توانایی بخش و از بین بردن باکتری، اثر شفابخشی روی پوست دارد. عسل به بافت های پوششی و همچنین انشعابات عصبی زیر پوست غذا می رساند. استفاده از عسل بیمارانی که دچار سیاه زخم، کورک و حتی سل پوستی شده بودند را نیز درمان کرده اند.
 ناخوشی های چشمی : برای درمان بیماریهای چشم از عسل بسیار استفاده می شده و ابن سینا در این باره می گوید: "عسل دید چشم را زیاد می کند."
 بهداشت زیبایی پزشکی : به علت خواص جذب آنی که دارد، عسل ترشحات پوستی را جذب می کند و نقش ضد عفونی کننده دارد. ماسکها، محلولها و پادها برپایه عسل و پوست تر و تازگی و نرمی می بخشد و چینها و ناهمواریها را صاف می کند.
 دوره پس از عمل جراحی : پس از برخی جراحی ها - بویژه آرواره - می بایستی غذای بیماران از لحاظ جویدن و بلعیدن راحت و از جهت حجم کم ولی از نظر کالری به اندازه کافی مقوی و بعلاوه در به هم آوردن سر زخم بطور سریع مؤثر باشد که در این موارد عسل آبکی بسیار مفید واقع شده است.
 میزان مصرف عسل : عسل دارویی است که جوانان و پیران همیشه آن را با کمال میل می خورند. از نظر دارویی بهتر است به صورت محلول درآید ...
 ضماد مخصوص : از ترکیب عسل،‌زردچوبه، زرده تخم مرغ محلی و روغن زیتون طبیعی ضمادی بدست می آید که برای درمان ضرب دیدگی و درد مفاصل بسیار مفید می باشد. به این صورت که ضماد را روی محل درد گذاشته و آن را ببندید و هر 12 ساعت آن را تعویض نمایید.